Geri Gel Ey Osmanlı - Mustafa Armağan

Geri Gel Ey Osmanlı - Mustafa Armağan





Necip Fazıl Kısakürek, 1969 yılında yazdığı bir yazıda Arsadaki odun

yığınının gizli bir köşesinde tek bir kıvılcım noktasıyız biz!” demiş

ve şöyle sürdürmüştü sözlerini: Odunların üstüne, yıllar ve asırlardır

yağmadık yağmur, düşmedik kar kalmadı. Onları küf basmış, pas yutmuş,

rutubet bürümüş; üstelik Garp dünyasının bütün kanalizasyonları bu

odunların üzerine akmıştır. İşte arsadaki böyle bir odun yığınının

gizli bir köşesinde tek bir kıvılcım noktasıyız biz! Biz ki, onun gizli

bir köşesinde tek ve son kıvılcım noktasıyız, onu nasıl yakar,

tutuşturur, alevlerle sarabiliriz?


Söylenmesinin üzerinden yaklaşık 40 yıl geçmesine rağmen hararetinden

hiç bir şey yitirmeyen bu ateşte pişmiş kelimelerin ışığında tarihe

bakacak olursak, o odunların ait olduğu ormanı ve o ormanın hangi

baltalarca kesilip odun halinde bir arsa köşesine atıldığını daha iyi

anlarız.



Bugün ne mutlu bizlere ki, kıtalara gölge salan ‘Osmanlı ormanı’nın

kesilip metruk bir arsaya atılmış son odun yığını içinde hangi

bereketli duanın eseri olarak kaldığını bilemediğimiz o son kıvılcımın

nasıl bir yangına dönüştüğüne şahit oluyor ve gelecek adına

umutlanıyoruz. Lakin o yitirdiğimiz ‘orman’ nasıl bir şeydi, neye

benziyordu? Ormanın ruhu üç kıtaya hangi sırlı yollardan dallarını

uzatmış, gölgesinde 72 milleti bir insanlık bahçesi içinde hangi

iksirle yaşatabilmişti? Osmanlı sevinci bir daha yaşanabilir, bir başka

deyişle Osmanlı geri gelebilir miydi?



İşte Mustafa Armağan son kitabı Geri Gel Ey Osmanlı!’da bize yalnız

tarih anlatmakla kalmıyor; bir yandan tarihi bugüne doğru çekerken,

bugünü de tarihe aşina kılmaya çabalıyor. ‘Osmanlı’ya dönüş’, ona göre

Osmanlı’nın tekrar var edilmesi gibi zamanın dışına çıkmayı teklif eden

bir çağrı değil; Osmanlı’nın miras bıraktığı ruhla onun yarıda

bıraktığı ve ondan sonra üzerimize borç kalan misyonu bugünkü şartlarda

devam ettirmeyi kastediyor.



Geri gel ey Osmanlı! Asırların yirmi birincisi senin sesini,

duruşunu ve yürüyüşünü bekliyor. Zulüm tarlasına dönen dünyada kurtlara

kurtluklarını hatırlatacak ve mazlumların elini tutacak ışık senin

yüksek alnında parlıyor çünkü.