Soğuklar
dahi yenik düştü sevdamızın karşısında.Bütün engellerle alay edercesine
yıkıp geçiyorduk yüreğimizle.Hangi gülü koklasak aşkımızın şarkısını
söylüyordu:
'BANA KOLLARINI UZATSAN BİRAZ
SANA KUL OLURUMSEVEN NE YAPMAZ'
Yalnızlıkla
savaşmasını iyi biliyorduk.Çünkü mezarını kazmıştık.Yağmurun yağmasını
istemiyordum.Senin sevda selin yetiyordu bana.Bulutlar gözlerini
hatırlatıyordu sanki.Masmavi gökyüzünün en belirgin işaretleriydi.
Ne yağmurlar kaldı ıslanmadığım.ne gül kaldı koklanmadık...
Engelleri dahi aşamıyorumşu sıralarşarkımız ayrılık nağmeleri söylüyor...
Söyle soğuk kışlarımın sıcak esintili ilkbaharı:
NERDESİN?...NERDESİN?....
Şerife Çevik